Valmiki Ramayana, Balakanda, Sarga 25. Vishwamitra narrates about Tataka

 

[Rama, further enquires Viswamitra narrates the birth of Tataka, her marriage, curse, etc., and convinces Rama to slay her.]

അഥ തസ്യാപ്രമേയസ്യ മുനേര്വചനമുത്തമമ്.
ശ്രുത്വാ പുരുഷശാര്ദൂല: പ്രത്യുവാച ശുഭാം ഗിരമ്৷৷1.25.1৷৷

On hearing the excellent words of Viswamitra, a sage with unimaginable faculty. Rama, the tiger among men (Rama) replied in a, gentle voice:

അല്പവീര്യാ യദാ യക്ഷാ ശ്ശ്രൂയന്തേ മുനിപുങ്ഗവ.
കഥന്നാഗസഹസ്രസ്യ ധാരയത്യബലാ ബലമ്৷৷1.25.2৷৷

"O best of ascetics, I have heard the yakshas possess little prowess. How can a woman who is by gender weak possess the strength of a thousand elephants?

വിശ്വാമിത്രോബ്രവീദ്വാക്യം ശൃണ യേന ബലോത്തരാ.
വരദാനകൃതം വീര്യം ധാരയത്യബലാ ബലമ്৷৷1.25.3৷৷

Viswamitra said, "Listen, how she acquired the prowess and strength by virtue of a boon she received.

പൂര്വമാസീന്മഹായക്ഷസ്സുകേതുര്നാമ വീര്യവാന്.
അനപത്യശ്ശുഭാചാരസ്സ ച തേപേ മഹത്തപ:৷৷1.25.4৷৷

"In the past there was a powerful and great yaksha by name Suketu. He had no children. So he performed an intense penance following virtuous practices.

പിതാമഹസ്തു സുപ്രീതസ്തസ്യ യക്ഷപതേ സ്തദാ.
കന്യാരത്നം ദദൌ രാമ താടകാം നാമ നാമത:৷৷1.25.5৷৷

Rama! the grandsire Brahma was highly gratified and granted to the king of yakshas, the gem of a daughter by name known asTataka.

ദദൌ നാഗസഹസ്രസ്യ ബലം ചാസ്യാ: പിതാമഹ:.
നത്വേവ പുത്രം യക്ഷായ ദദൌ ബ്രഹ്മാ മഹായശാ:৷৷1.25.6৷৷

The illustrious grandsire Brahma granted her the strength of a thousand elephants,
but did not bestow a son on the yaksha.

താം തു ജാതാം വിവര്ധന്തീം രൂപയൌവനശാലിനീമ്.
ഝര്ഝപുത്രായ സുന്ദായ ദദൌ ഭാര്യാം യശസ്വിനീമ്৷৷1.25.7৷৷

As she grew up, glowing with youth and beauty she was given in marriage to Sunda, son of Jharjha.

കസ്യചിത്ത്വഥ കാലസ്യ യക്ഷീ പുത്രമജായത.
മാരീചം നാമ ദുര്ധര്ഷം യശ്ശാപാദ്രാക്ഷസോഭവത്৷৷1.25.8৷৷

After some time that yakshini gave birth to an unassailable son by name Maricha. Because of a curse, he became a rakshasa (though born of yaksha parentage).

സുന്ദേ തു നിഹതേ രാമ സാഗസ്ത്യമൃഷിസത്തമമ്.
താടകാ സഹ പുത്രേണ പ്രധര്ഷയിതുമിച്ഛതി৷৷1.25.9৷৷

O Rama! when Sunda died Tataka along with her son wanted to attack Agastya, the best of sages.

ഭക്ഷാര്ഥം ജാതസംരമ്ഭാ ഗര്ജന്തീ സാഭ്യധാവത.0
ആപതന്തീം തു താം ദൃഷ്ട്വാ അഗസ്ത്യോ ഭഗവാനൃഷി:৷৷1.25.10৷৷
രാക്ഷസത്വം ഭജസ്വേതി മാരീചം വ്യാജഹാര സ:. 1

Roaring, she rushed with excitement to devour him. The venerable rishi Agastya saw her approaching him and cursed Maricha to assume form of a demoness.

അഗസ്ത്യ: പരമക്രുദ്ധസ്താടകാമപി ശപ്തവാന്৷৷1.25.11৷৷

പുരുഷാദീ മഹായക്ഷീ വിരൂപാ വികൃതാനനാ.
ഇദം രൂപം വിഹായാഥ ദാരുണം രൂപമസ്തു തേ৷৷1.25.12৷৷

Mighty angry, Agastya cursed Tataka saying, 'Abandon this form of a great yakshini and assume the terrible figure of a rakshasi, a cannibal with distorted appearance and a hideous countenance'.

സൈഷാ ശാപകൃതാമര്ഷാ താടകാ ക്രോധമൂര്ഛിതാ.
ദേശമുത്സാദയത്യേനമഗസ്ത്യചരിതം ശുഭമ്৷৷1.25.13৷৷

Enraged at the curse, senseless, Tataka with anger, has been ravaging this sacred land when Agastya walked.

ഏനാം രാഘവ! ദുര്വൃത്താം യക്ഷീം പരമദാരുണാമ്.
ഗോബ്രാഹ്മണഹിതാര്ഥായ ജഹി ദുഷ്ടപരാക്രമാമ്৷৷1.25.14৷৷

O Rama! for the welfare of cows and brahmins, slay this yakshini who is wicked, extremely cruel and possessing vile prowess.

ന ഹ്യേനാം ശാപസമ്സ്പൃഷ്ടാം കശ്ചിദുത്സഹതേ പുമാന്.
നിഹന്തും ത്രിഷു ലോകേഷു ത്വാമൃതേ രഘുനന്ദന৷৷1.25.15৷৷

O son of Raghu's dynasty! she is maligned by the curse, and so not a single man in the three worlds except you, is competent to slay this yakshini.

ന ഹി തേ സ്ത്രീവധകൃതേ ഘൃണാ കാര്യാ നരോത്തമ.
ചാതുര്വണ്യഹിതാര്ഥായ കര്തവ്യം രാജസൂനുനാ৷৷1.25.16৷৷

O best among men! you need not hate killing a woman. You are a prince. You should serve the interest of the four orders of the society.

നൃശംസമനൃശംസം വാ പ്രജാരക്ഷണകാരണാത്.
പാതകം വാ സദോഷം വാ കര്തവ്യം രക്ഷതാ സതാ৷৷1.25.17৷৷

Whether cruel or kind, sinful or wrong whatever contributes to the protection of the subjects, should be done by the righteous (king).

രാജ്യഭാരനിയുക്താനാമേഷ ധര്മസ്സനാതന:.
അധര്മ്യാം ജഹി കാകുത്സ്ഥ! ധര്മോഹ്യസ്യാ ന വിദ്യതേ৷৷1.25.18৷৷

This is the eternal law binding those who are appointed to bear the burden of a kingdom. O Kakutstha! kill her. She knows no dharma.

ശ്രൂയതേ ഹി പുരാ ശക്രോ വിരോചനസുതാം നൃപ!.
പൃഥിവീം ഹന്തുമിച്ഛന്തീം മന്ഥരാമഭ്യസൂദയത്৷৷1.25.19৷৷

O Prince! It is heard that in the past Indra slew Manthara, Virochana's daughter who intended to destroy the earth.

വിഷ്ണുനാപി പുരാ രാമ ഭൃഗുപത്നീ ദൃഢവ്രതാ.
അനിന്ദ്രം ലോകമിച്ഛന്തീ കാവ്യമാതാ നിഷൂദിതാ৷৷1.25.20৷৷

O Rama! in olden times, the mother of Kavya and the wife of sage Bhrigu, determined to make this world devoid of Indra was destroyed by Visnu.

ഏതൈശ്ചാന്യൈശ്ച ബഹുഭീ രാജപുത്ര! മഹാത്മഭി:.
അധര്മസഹിതാ നാര്യോ ഹതാ: പുരുഷസത്തമൈ:৷৷1.25.21৷৷

O Prince! by these magnanimous persons and by great men several unrighteous women were killed for the common good".

ഇത്യാര്ഷേ ശ്രീമദ്രാമായണേ വാല്മീകീയ ആദികാവ്യേ ബാലകാണ്ഡേ പഞ്ചവിംശസ്സര്ഗ:৷৷

Thus ends the twentyfifth sarga of Balakanda of the holy Ramayana the first epic composed by sage Valmiki.

अथ तस्याप्रमेयस्य मुनेर्वचनमुत्तमम्।
श्रुत्वा पुरुषशार्दूल: प्रत्युवाच शुभां गिरम्।।1.25.1।।

अल्पवीर्या यदा यक्षा श्श्रूयन्ते मुनिपुङ्गव।
कथन्नागसहस्रस्य धारयत्यबला बलम्।।1.25.2।।

विश्वामित्रोऽब्रवीद्वाक्यं शृण येन बलोत्तरा।
वरदानकृतं वीर्यं धारयत्यबला बलम्।।1.25.3।।

पूर्वमासीन्महायक्षस्सुकेतुर्नाम वीर्यवान्।
अनपत्यश्शुभाचारस्स च तेपे महत्तप:।।1.25.4।।

पितामहस्तु सुप्रीतस्तस्य यक्षपते स्तदा।
कन्यारत्नं ददौ राम ताटकां नाम नामत:।।1.25.5।।

ददौ नागसहस्रस्य बलं चास्या: पितामह:।
नत्वेव पुत्रं यक्षाय ददौ ब्रह्मा महायशा:।।1.25.6।।

तां तु जातां विवर्धन्तीं रूपयौवनशालिनीम्।
झर्झपुत्राय सुन्दाय ददौ भार्यां यशस्विनीम्।।1.25.7।।

कस्यचित्त्वथ कालस्य यक्षी पुत्रमजायत।
मारीचं नाम दुर्धर्षं यश्शापाद्राक्षसोऽभवत्।।1.25.8।।

सुन्दे तु निहते राम सागस्त्यमृषिसत्तमम्।
ताटका सह पुत्रेण प्रधर्षयितुमिच्छति।।1.25.9।।

भक्षार्थं जातसंरम्भा गर्जन्ती साभ्यधावत।0
आपतन्तीं तु तां दृष्ट्वा अगस्त्यो भगवानृषि:।।1.25.10।।

राक्षसत्वं भजस्वेति मारीचं व्याजहार स:। 1

अगस्त्य: परमक्रुद्धस्ताटकामपि शप्तवान्।।1.25.11।।

पुरुषादी महायक्षी विरूपा विकृतानना।
इदं रूपं विहायाथ दारुणं रूपमस्तु ते।।1.25.12।।

सैषा शापकृतामर्षा ताटका क्रोधमूर्छिता।
देशमुत्सादयत्येनमगस्त्यचरितं शुभम्।।1.25.13।।

एनां राघव दुर्वृत्तां यक्षीं परमदारुणाम्।
गोब्राह्मणहितार्थाय जहि दुष्टपराक्रमाम्।।1.25.14।।

न ह्येनां शापसम्स्पृष्टां कश्चिदुत्सहते पुमान्।
निहन्तुं त्रिषु लोकेषु त्वामृते रघुनन्दन।।1.25.15।।

न हि ते स्त्रीवधकृते घृणा कार्या नरोत्तम।
चातुर्वण्यहितार्थाय कर्तव्यं राजसूनुना।।1.25.16।।

नृशंसमनृशंसं वा प्रजारक्षणकारणात्।
पातकं वा सदोषं वा कर्तव्यं रक्षता सता।।1.25.17।।

राज्यभारनियुक्तानामेष धर्मस्सनातन:।
अधर्म्यां जहि काकुत्स्थ धर्मोह्यस्या न विद्यते।।1.25.18।।

श्रूयते हि पुरा शक्रो विरोचनसुतां नृप।
पृथिवीं हन्तुमिच्छन्तीं मन्थरामभ्यसूदयत्।।1.25.19।।

विष्णुनापि पुरा राम भृगुपत्नी दृढव्रता।
अनिन्द्रं लोकमिच्छन्ती काव्यमाता निषूदिता।।1.25.20।।

एतैश्चान्यैश्च बहुभी राजपुत्र महात्मभि:।
अधर्मसहिता नार्यो हता: पुरुषसत्तमै:।।1.25.21।।

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीय आदिकाव्ये बालकाण्डे पञ्चविंशस्सर्ग:।।